Ależ wspaniała historia za mną! Jeszcze ją przeżywam w myślach, jeszcze oddycham tym świeżym powietrzem i chłonę przepiękny krajobraz w okolicach jeziora Zapomnienie, ale powoli wracam do rzeczywistości, żeby móc Wam polecić tę przepiękną opowieść autorstwa Pani Joanny Tekieli. Jej najnowsza powieść „Jezioro Zapomnienie” zachwyciła mnie, ale też niesamowicie wyciszyła, zrelaksowała i naładowała taką pozytywną energią. To moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem zaskoczona, jakim cudem nie poznałam jej twórczości wcześniej, po lekturze „Jeziora”, wiem już, że nadrobię zaległe pozycje.
Grafik komputerowy Daniel mieszka samotnie w małej wiosce Zapomna. Niedawno pochował ukochanego dziadka i przyzwyczaja się do mieszkania bez niego. Jego dom położony jest jednak z daleka od pozostałych zabudowań, nad jeziorem, otoczony lasem. Kiedy padają deszcze, jedyna droga do wioski jest zalewana i mężczyzna na parę dni jest wtedy odcięty od świata. Nie przeszkadza mu to jednak wcale. Dyrektor prężnie działającego w pobliżu hotelu i ośrodka SPA proponuje mu odkupienie domu i ziem, Daniel jednak nie zgadza się na sprzedaż i wtedy zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Mężczyzna znajduje martwe zwierzęta, czy toksyczne odpady na swojej posesji. I dopiero przypadkowo poznana Iga zwraca mu uwagę na skale problemu. Zachwycona domem i spokojem, który odnajduje u Daniela, proponuje mu wynajęcie części domu, szuka ona miejsca na napisanie książki. Daniel, który zdaje sobie sprawę, że jest dziwakiem, niespodziewanie godzi się na dodatkową lokatorkę, która staje się jego sprzymierzeńcem w walce o gospodarstwo. Pomaga im jedyny przyjaciel Daniela, lekarz Karol, który pracuje w hotelu i obiecuje sprawdzić, czy to nie właściciele SPA kryją się za aktami wandalizmu. Między Igą i Danielem rodzi się też silna więź, tylko czy ma ona szanse przetrwać pomiędzy ludźmi tak skrajnie różniącymi się od siebie? Czy wspólna walka o jezioro Zapomnienie i jego okolice zbliży ich do siebie i osiągną wspólny cel?
Pani Joanna to mistrzyni malowania słowem. Malowania, bo tak przepięknie opisuje przyrodę, zwierzęta, jezioro, że momentalnie te obrazy pojawiają się w głowie i już w niej zostają. Sprawiając, że się wyciszamy, zapominamy o codzienności i na nowo odkrywamy związek przyrody z człowiekiem. „Jezioro Zapomnienie” to także wzruszająca opowieść o ludziach szukających swojego miejsca na ziemi i o różnych drogach w poszukiwaniu tego miejsca i szczęścia. Pani Joanna potrafi tak subtelnie opowiadać o ludzkich emocjach i uczuciach, że niesamowicie to współgra ze spokojem płynącym z życia w zgodzie z naturą, tworząc razem wciągającą opowieść, przez którą się spokojnie dryfuje, podziwiając piękno wypływające z każdej strony. Bo ta książka zsyła na czytelnika zapomnienie, takie zapomnienie o otaczającej nas rzeczywistości.
Komentarze
Prześlij komentarz