Gabi Czyta- z pamiętnika Mola Książkowego:)

                 Czy macie taką swoją książkę, która wywołuje w Was ogromny stan szczęścia i uświadamia, że miejsce, w którym jesteście w danym momencie, jest tylko i wyłącznie wynikiem Waszej wiary, uporu i  dokonywanych wyborów?  Ja już mam 😊 I gwarantuje Wam, jeżeli i Wy sięgnięcie po „Ciche cuda” Pani Ani H. Niemczynow, to poczujecie ten stan zachwytu nad życiem. Ta książka to coś w rodzaju biografii, wybranych historii z życia autorki, które pokazują, że pomimo przeżytych złych momentów, warto w życiu szukać takich małych, cichych cudów. Bo czyż cudem nie jest zdrowe dziecko? Kochający mąż? Czy praca dająca satysfakcję? Pani Ania opowiada o trudnych chwilach w swoim życiu, dzieli się z czytelnikiem swoimi problemami z anoreksją, trudnym rozwodem, czy samotnym macierzyństwem,   pokazując, że każdy problem można pokonać, kiedy uwierzy się w siebie i zawierzy swoje plany temu Najwyższemu. Widziałam opinie, że jest to książka tylko dla katolików. I absolutnie się z tym nie zgadzam.

                 Jakżeż ja czekałam na drugi tom „Słowiańskiego szlaku” autorstwa Pani Ewy Kassali. „Czas bogini „ mnie zachwycił, zaczarował wykreowanym przez autorkę światem i nie mogłam się doczekać, kiedy będzie mi dane ponownie się w nim zanurzyć. „Czas potęgi” pochłonął mnie więc od razu i sprawił, że nie byłam w stanie oderwać się od lektury. Ten słowiański świat wciąga swoim pięknem zwyczajów, wierzeniami, ale też momentami przeraża swoim okrucieństwem. Fascynuje, ale i odpycha, przede wszystkim pokazuje jednak, że ludźmi od wieków kierują te same emocje i pragnienia: rządza władzy, pieniądza i chwały, jak i miłość, pożądanie, zazdrość i zdrada.                Mieszko właściwie zapomina o dawnej ukochanej i wiedzie stabilne życie u boku Dobrawy. Pod wpływem żony, jak i Jordana, zachęca swoich poddanych do przyjęcia nowej religii. Nie wszyscy jednak są zwolennikami chrześcijaństwa. Władcy jawnie przeciwstawia się jego siostra Mira, pełniąca funkcję Wielkiej Kapłanki na Świętej

                 Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam pióro Pani Sylwii Kubik i ciągle żałuję, że tak późno ją odkryłam, ale nadrabiam w miarę wolnego czasu jej powieści. Są one takie przepełnione optymizmem, nadzieją i miłością, że po ich odłożeniu człowiek czuje się po prostu szczęśliwy, doceniając, to co, ma. I takie są właśnie „Leśne cuda”. Autorka po raz kolejny porusza w książce trudne tematy, pokazując jednak, że zło kryjące się pod różnymi postaciami, można naprawdę pokonać. A że akcja dzieje się jeszcze w okolicy zbliżających się Świąt, a więc czasu miłości, przebaczania i niesienia dobra, tym bardziej ta opowieść zapada w sercach czytelników.                Michalina jest znaną blogerką, leczy zranione serce w malutkiej kurpiowskiej wsi, zamieszkując ze swoim ukochanym dziadkiem Franciszkiem. Niestety partner, z którym się rozstała, rozpętuje na nią nagonkę w sieci i hejt, którego jest ofiarą, bardzo ją momentami przerasta. Jednakże przebywanie w spokojnym otoczeniu, przy ukoc

                 Czy wiedzieliście, że wśród naszych współczesnych pisarzy jest talent na miarę Sienkiewicza? I mam nadzieję, że autor nie obrazi się za to porównanie, bo ja Sienkiewicza książki kocham, cokolwiek by o nim nie mówiono, jako o człowieku. Zarywałam noce, jako dziecko jedenastoletnie, nie do końca rozumiejące co czyta, przez lekturę trylogii, a Basieńka i Michał Wołodyjowski to moja ukochana para literacka. Więc już pierwsze strony „Gambita hetmańskiego” Roberta Forysia uderzyły w moje najczulsze struny, bo na łamach tej powieści odnalazłam ten sienkiewiczowski świat Polski pełnej sprzeczności, rozdartej przez walkę wewnętrzną o władzę i muszącej stawić czoła zagrożeniom z zewnątrz. A wszystko ubarwione ciekawymi bohaterami, tymi fikcyjnymi, jak i tymi znanymi nam z kart historii i niezwykłe ciekawie utkaną fabułą, która niby jest nam znana, ale odkrywamy ją totalnie na nowo, bo z punktu widzenia bohaterów.                Rok 1671, na tronie Polski zasiada Michał Korybut

                 Musiało minąć trochę czasu, zanim postanowiłam wziąć się do czytania drugiej części sagi wołyńskiej autorstwa Pani Joanny Jax. „Głód” nie był dla mnie łatwą lekturą, rozpaczałam wraz z głównymi bohaterami nad okrutnym losem, z którym przyszło im się zmierzyć, przeżywałam ich każde niepowodzenie i okrucieństwa, które ich dotykały. Jednakże ciekawość zwyciężyła i sięgnęłam po „Wojnę”. Książka zachwyca swoją autentycznością, zamiłowaniem do szczegółu, używaniem gwary przybliżającej tamte czasy i sytuację społeczną, ale też przeraża tą dozą nienawiści, antypatii społecznych, z którą muszą się zmierzyć znani nam bohaterowie.                Nadia stara się być dobrą żoną dla Andrzeja Ossadowskiego, jednakże ciągle kocha Wissariona. Andrzej zaś zaczyna źle czuć się w małżeństwie. Zauważa, że poza urodą, jego żona nie posiada nic, czym mogłaby go zachwycić. Jest prostą Ukrainką, która nie potrafi dopasować się do jego życia. Siostra Andrzeja- Marta próbuje ułożyć sobie życie

                 Jacy są wasi ulubieni autorzy thrillerów? Ja mam kilku swoich faworytów, dlatego nie potrafię wskazać jednego nazwiska. Każdy z autorów ma swój charakterystyczny styl, którym się wyróżnia. Na pewno jedno łączy wszystkich, umiejętność wbijania czytelnika w fotel już od pierwszej strony i niemożliwość oderwania się od książki do samego końca. Lisa Jackson ma właśnie ten dar, dlatego każda jej książka jest przeze mnie pochłaniana w napięciu i bez odrywania wzroku od kartek, celem poznania rozwiązania zagadki naj najszybciej. Czytaliście już „Blisko domu”?                Sarah wraca po latach do swojego domu. O upadającej rezydencji od lat krążą plotki o tym, że jest nawiedzona i o dokonanych na jej terenie zbrodniach. Na początku dwudziestego wieku zginęła w domu Angelique le Duc wraz ze swoim mężem. Ponoć mężczyzna brutalnie zamordował swoją żonę, a potem sam zginął. Ich ciał nigdy jednak nie odnaleziono. Sarah próbuje bagatelizować te wydarzenia i strasznie się denerw

                 Lubię wiele epok historycznych, ale dla mnie, jako kobiety, jednym z najbardziej fascynujących okresów jest okres międzywojenny, kiedy to nasze prapraprabacie zdecydowały się zawalczyć o swoje miejsce w świecie od wieków zdominowanym przez mężczyzn i dać szansę przyszłym pokoleniom na lepszy byt. I niezmiernie mnie cieszy, że coraz więcej autorów decyduje się nam tą walkę o prawo do decydowania o sobie pokazywać w swoich dziełach. Polska, jako dopiero kiełkujące państwo po ponad stuletniej niewoli, była trochę w tyle do innych krajów,  jeżeli chodzi o status i rolę kobiety. Nina Zawadzka w „Skandalistkach” przejmująco opowiada o tym, jaki trudny był proces wyzwolenia się kobiet z jarzma narzucanego im przez społeczeństwo, w którym to królowali mężczyźni.                Sara jest prawdziwą gwiazdą. Kobieta ma wszystko o czym mogą marzyć tylko inne. Jest bogata, ma przystojnego męża i gra u największych reżyserów kina europejskiego. W zaciszu domowym jednak przyjmuje n

                 Żaden z autorów nie potrafi tak umiejętnie wplatać elementów ze świata sztuki, czy muzyki w fikcję literacką, jak Pani Małgorzata Rogala. Każda jej książka to jest więc niesamowita uczta, nie tylko pod względem literackim, ale także kulturowym. Jedne książki autorki pobrzmiewają dźwiękami pięknej muzyki w tle dziejących się wydarzeń, a inne są stworzone z miłości do sztuki i pokazują, jak trudna czasami bywa to miłość, zwłaszcza kiedy przeradza się w obsesję.                „Niebezpieczna obsesja” to najnowsza powieść Pani Małgorzaty, w której duet moich ulubionych policjantek- znudzonej życiem Michaliny i dopiero odkrywającej uroki pracy w policji Zosi, musi nie tylko odnaleźć tajemniczego włamywacza, ale przede wszystkim mordercę. Galeria sztuki Skarabeusz w okresie świątecznym planuje wystawić u siebie wśród licznych dzieł, prawdziwe arcydzieło- obraz Gustave’a Courbeta „Kobieta z orchideą”. Obraz ten zostaje im wypożyczony przez Pawła Kołodziejczyka, znanego ks

                 Jaki był Waszym zdaniem najlepszy debiut tego roku? Ja w kategorii męskiej bez wahania wskazuje Pana Krzysztofa P. Czyżewskiego. Jego „Izabela świat w płomieniach” przysłowiowo powaliła mnie na kolana i sprawiła, że długo się zastanawiałam, który autor pod takim pseudonimem się ukrywa. No bo przecież niemożliwe się wydawało, żeby debiutant zaczął   z takim przytupem. No ale to ewidentnie był debiut, ku mojej ogromnej radości, że mamy na rynku wydawniczym tak cudowne talenty, dające taki świeży powiew w literaturze. Dla mnie Pan Krzysztof odczarował postać księżnej Izabeli Czartoryskiej, którą, co tu dużo mówić miałam za przedstawicielkę zblazowanej i znudzonej życiem arystokracji, skupiającej się na romansowaniu z mężczyznami. Owszem, znałam zasługi księżnej w dziedzinie rozwoju sztuki, ale jej liczne przygody miłosne przysłaniały mi to jej zamiłowanie do sztuki. A tu bach. Po lekturze „Izabela, świat w płomieniach” zrozumiałam swój błąd i pokochałam tą odsłonę lekko a

                 Która z pisarek zagranicznych jest waszą ulubioną autorką książek kryminalnych, takich z wątkiem psychologicznym? Ja mam kilka takich typów, ale zawsze najpierw na myśl przychodzi mi Charlotte Link, niemiecka bestsellerowa autorka. Każda z jej książek to niesamowicie dopracowana fabuła, wciągająca akcja, świetnie rozbudowany wątek psychologiczny i bohaterowie, którzy próbują się zmierzyć ze swoimi demonami życiowymi. Taka jest dokładnie jej najnowsza powieść „Samotna noc”.                Anna, prowadząca kursy kulinarne dla singli, wracając nocą do domu, widzi auto jednej ze swoich kursantek, do którego wchodzi agresywnie zachowujący się mężczyzna. Wystraszona kobieta nie reaguje na tą sytuację. Rano zostają znalezione zwłoki Diane, co wyprowadza Annę z równowagi. Do śledztwa zostaje przydzielona policjantka Kate, która odkrywa w samochodzie odciski palców odnalezione przed laty w mieszkaniu otyłego chłopca, który został brutalnie okaleczony na całe życie, po tym jak

                 Dzisiaj chciałabym Wam polecić kolejną piękną opowieść autorstwa Sylwii Kubik. I znowu się zastanawiam, jakim cudem, tyle lat mogłam nie znać twórczości pani Sylwii. Każda jej historia to taka emocjonalna opowieść, wzruszająca, od której nie da się oderwać i taka jest „Zakochana zakonnica”.   Przepiękna książka o trudnych wyborach i o pragnieniach naszego serca, które nie zawsze idą w parze z tym, co chce nasz umysł.                Patrycja jest zachwycona spotkanymi w swoim życiu zakonnicami. Są to ciepłe, pełne energii kobiety, które zarażają swoją dobrocią innych. Dziewczyna postanawia iść w ich ślady. Rodzina jest przeciwna jej wyborowi, jednakże Patrycja upiera się, że jej powołaniem jest życie w zakonie. Kiedy przekracza mury zakonne, jest pełna nadziei i przepełniona energią do działania. Jednakże z każdym dniem przekonuje się, jak bardzo inne jest życie w zakonie, od tego, które sobie wyidealizowała. Spotyka jednak bratnie dusze w osobie Krystyny i Katarzyny.