Gabi Czyta- z pamiętnika Mola Książkowego:)

                 Są takie historie, które zostają w czytelnikach na zawsze. Wracamy do nich swoimi myślami, często czytamy wielokrotnie taką pozycję, byleby tylko jeszcze raz móc zanurzyć się w cudownym świecie wykreowanym przez autora. Nie każdy autor posiada taką zdolność do zawładnięcia czytelnika swoją wyobraźnią, ja znam jednak kilku dysponujących tym niesamowitym darem. Pamiętam, że kiedy odkryłam twórczość Pani Ewy Kassala byłam oszołomiona jej ogromnym talentem i umiejętnością przenoszenia w dawne, często już zapomniane czasy. Z każdą jej książką mój zachwyt tylko się powiększa i jak tylko zaczęłam czytać „Królową Saby” to przepadłam w tym pięknym, na poły magicznym świecie legendarnej królowej, do którego zaprosiła swoich czytelników autorka.                Makeda, ukochana królewska córka, nie spodziewa się, że będzie musiała objąć tron Saby. Niestety jej dwaj starsi bracia zostają zamordowani, więc Makeda zostaje królową. Wspierana przez hemet Seszep, kapłankę- wojowniczkę

                 Czytujecie czasami reportaże? Ja raczej nie sięgam po tego typu literaturę, ale lubię czasami wychodzić ze swojej literackiej strefy komfortu i wybieram inne gatunki, niż te moje „ulubione”. Przy „Diabłach z Bassa Modenese” zaintrygował mnie temat podjęty przez włoskiego dziennikarza śledczego Pablo Trincia.   A już po pierwszych zdaniach przepadłam, śledząc z zapartym tchem historię tak przerażającą, a przy tym tak intrygującą, że długo po odłożeniu jej, zastanawiałam się, jak te wydarzenia, o których opowiada autor, mogły mieć miejsce.                W jednym z włoskim miasteczek przeciętnej rodzinie zostaje odebrane małe dziecko. Opieka społeczna oskarża ich o zaniedbanie, a w trakcie przesłuchiwania malucha na jaw wychodzą przerażające fakty. Młoda psycholog sugeruje molestowanie seksualne, a dziecko z każdą sesją otwiera się coraz bardziej, opowiadając o rytuałach na cmentarzu, mordowaniu dzieci albańskiego pochodzenia przez rodziców i innych ludzi. Dwie kolejne

              Wiem, że obecnie toczy się wiele dyskusji na temat książek z II wojną światową w tle i muszę zgodzić się ze zdaniami tych, którzy stawiają przede wszystkim na research autora i na pokazanie prawdziwej rzeczywistości wojennej.  Bo najważniejsza jest jednak prawda na temat tamtych czasów, nawet jeżeli bohaterowie, czy dialogi bywają fikcyjne. Pani Maria Paszyńska to autorka poświęcająca bardzo dużo czasu na zdobywanie, czy gromadzenie wiedzy przed tworzeniem swoich książek, dlatego wiem, że każda jej powieść to wynik rzetelnego przygotowywania się do danego okresu historycznego. Nie bałam się więc, że jej „Kochanka nazistów” okażę się powieścią przekłamaną, czy cukierkową. Ta powieść to niesamowicie ważny głos o zapomnianych kobiecych bohaterkach z tamtego okresu. Dziewczynach, które w imię walki o wolną ojczyznę, decydowały się na grę prowadzącą do psychicznego wykończenia, a nawet grożącą torturami i śmiercią.           Marianna to młoda kobieta marząca o karierze szachis

                 Rzadko sięgam po książki sensacyjne, bo nie jest to moja bajka, ale czasami, tak dla odmiany lubię przeczytać coś dobrego i z tego gatunku. Dlatego dzisiaj chciałabym polecić prawdziwą gratkę dla wielbicieli powieści sensacyjno- przygodowych z wątkiem historycznym w tle. Robert Foks, autor książki „Wałbrzych ściśle tajne” stworzył dzieło nietuzinkowe, wciągające od pierwszych stron i podparte rzetelną wiedzą historyczną. A takie książki trzeba polecać!                Młoda dziennikarka natrafia na niezwykle ciekawe informacje w sprawie śmierci jednego z mieszkańców Walimia, znalezione w jego domu rzeczy mogą świadczyć o tym, że był on tak zwanym strażnikiem nazistowskiego skarbu, ukrytego gdzieś na terenach Dolnego Śląska. Kobieta dzieli się informacjami ze swoim znajomym, historykiem i przewodnikiem, Tomaszem Nowickim. Niedługo potem zostaje brutalnie zamordowana. Oszołomiony Tomasz przystępuje do śledztwa, a po piętach depczą mu agenci z Mossad, CIA i polskiego rzą

                 Czego szukacie w książkach? Rozrywki, śmiechu, odprężenia od codzienności? A może lubicie rozwiązywać zagadki, czy też macie ochotę się powzruszać? Ja osobiście raz lubię się wzruszyć, raz wysilić intelektualnie, a czasami totalnie odprężyć, ale jeżeli chodzi o szukanie w książkach czegoś specjalnego, to w każdej szukam pewnej inności, takiej cechy charakterystycznej dla danego autora, wyróżniającej go na tle innych. „Wyspa słońca” to moje pierwsze spotkanie z autorką, panią Ewą Salwin, ale jej styl bardzo przypadł mi do gustu, więc na pewno nie będzie to nasze ostatnie czytelnicze spotkanie.                Michaił Aleksandrowicz mieszka wraz z żoną Niną w małej miejscowości. On próbuje coś pisać, a ona pracuje ciężko w fabryce. Ich związek jest naznaczony strachem, smutkiem, ale też taką nostalgią za tym, co było kiedyś, zwłaszcza w przypadku Michaiła. Tkwi jednak cały czas przy żonie, bo wie, że to jej zawdzięcza ocalenie. W innym życiu, przed rewolucją z 1917 roku

                 Ależ się cieszę, że dom wydawniczy Rebis zdecydował się na projekt Wehikuł Czasu, w którym to przypomina wybrane klasyki literatury światowej. Dzięki temu w moje ręce trafiło prawdziwe arcydzieło, o którym nawet bym pewnie nie słyszała, gdyby nie ponowne wydanie. Daniel Keyes, już nieżyjący laureat nagrody Nebula z 1966 roku stworzył wybitne, niezwykle błyskotliwe dzieło, które nawet doczekało się ekranizacji filmowej. I uważam, że „Kwiaty dla Algernona” to jest pozycja ponadczasowa, którą każde pokolenie powinno znać.                Charlie Gordon jest upośledzonym umysłowo trzydziestodwuletnim mężczyzną, który pomimo swojej choroby, stara się normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Pracuje w piekarni, zarabia niewielkie pieniądze i mieszka w małym pokoiku. Jego największym pragnieniem jest to, żeby ludzie go lubili. Nie zawsze jednak potrafi wychwycić, czy ludzie darzą go sympatią, czy po prostu się z niego śmieją. Dwaj naukowcy z uniwersytetu Beekmana, profesor N

                 Dzisiaj chciałabym Wam polecić książkę, która mną osobiście wstrząsnęła. Mama na myśli „Sekret Elizy. Auschwitz. Płatna miłość” autorstwa Dominika W. Rettingera.   Chociaż wydawać by się mogło, że na tyle dobrze znam historię II wojny światowej, że ciężko mnie zaskoczyć i już za wiele się nie dowiem. Nic bardziej mylnego. I myślę, że jeszcze   tak wiele okropieństwa, zbrodni z tamtych czasów jest nieodkrytych, że są potrzebni autorzy, którzy wplatają realne wydarzenia w fikcję literacką, po to, by przybliżyć ten tragiczny czas każdemu czytelnikowi.   I uświadomić nam, jakim złem jest wojna i do czego może doprowadzić opętany szaleństwem człowiek.                Anna, chcąc chronić swojego syna, niemieckiego żołnierza SS, oskarżonego o zbrodnie wojenne, wyrusza do Izraela, by odnaleźć tajemniczą Elizę. Ta kobieta jest ponoć dowodem na niewinność Wolfganga. Udaje jej się spotkać z córką Elizy, a potem przypadkowo w ręce Anny trafia pamiętnik jej matki. Anna dowiaduje s

                 Są takie historie, które zostają z czytelnikami na zawsze. Wraca się do nich myślami, przeżywa losy bohaterów i często czyta się dane książki ponownie, byleby jeszcze raz móc przeżyć emocje i pobyć ze znanymi sobie bohaterami. Macie takie książki? Albo książkowe serie? Ja właśnie skończyłam czytać trzecią część sagi wołyńskiej Joanny Jax i to chyba jest taki idealny przykład opowieści, które chwytają za serce i na długo zapadają w pamięci.                Nadia, Wissarion, Andrzej, Emilia, Marta, Marcel i Wasyl muszą się mierzyć z trudną rzeczywistością wojenną. Wasyl i Wissarion działają w UPA i chociaż nie zgadzają się z ich ideologią, w trosce o dobro swoich bliskich, przypatrują się rzezi Polaków na Wołyniu, a nawet w niej uczestniczą. Marta, po zamordowaniu jej męża przez Wasyla i oszczędzona przez niego w czasie napaści na Orliczyn, wyjeżdża z ukochanym Marcelem do Lwowa okupowanego przez Niemców. Zamieszkują razem z Nadią w domu jej i Andrzeja. Ponieważ Nadia i