"Wiedźma" Beatrice Salvioni

Jeżeli szukacie klimatycznych książek, to mam dla was prawdziwą gratkę. „Wiedźma” autorstwa Beatrce Salvioni to pozycja, która wprowadza nas w niepowtarzalny klimat małomiasteczkowych przedwojennych Włoch, który jednych zachwyca, innych zaś zniechęca, a momentami wręcz odpycha. Ja lubię takie książki, odrywają od rzeczywistości, przenoszą nas w inne czasy i pokazują, jak trudno czasami jest być kobietą, niezależnie od epoki.

Dwunastoletnia Francesca to dziecko pochodzące z dobrze sytuowanej, mieszczańskiej rodziny. Bacznie obserwuje swoich rodziców, matkę skupioną na swoim wyglądzie i ojca, który za wszelką cenę próbuje uzyskać pozycję i status społeczny sprzed paru lat. Znudzona dziewczynka każdego dnia obserwuje swoją rówieśniczkę, która biega po miasteczku boso, bawi się z chłopakami, kradnie i którą miejscowi nazywają Wiedźmą. Temu dziecku miejscowa społeczność przypisuje śmierć braciszka i parę innych niezrozumiałych dla ludzi sytuacji. Dziewczynki nawiązują między sobą więź, która nie jest akceptowana przez otoczenie. Włochy zaś przechodzą falę zmian. Mussolini zdobywa coraz większe poparcie społeczeństwa, a ludzie ślepo podążają za jego doktryną. Czy w tak trudnych czasach jest miejsce na prawdziwą przyjaźń? Czy dziewczynki będą umiały odnaleźć się społeczeństwie? I czy będą w stanie stawić czoła społeczeństwu, w którym to mężczyzna ma jedyny i słuszny głos? I jaką los szykuje im niespodziankę?

Beatrice Salvioni maluje przed nami senny obraz społeczeństwa włoskiego, w którym z pozoru nic się właściwie nie dzieje. Jednakże za murami domów, czy na ulicach toczą się ludzkie dramaty. Brak tolerancji, odrzucenie społeczne, trudna sytuacja kobiet i sprowadzenie ich do roli drugorzędnej wobec mężczyzn, czy zabobony rządzące wśród małych lokalnych społeczności, to tylko niektóre problemy poruszane przez autorkę. Oczami dziecka pokazuje nam ona społeczeństwo okute w konwenanse i spowite aurą zacofania i wzajemnej nieufności. To nie jest książka, którą czyta się z przyjemnością, to jest pozycja, która daje nam do myślenia, otwiera oczy i zmusza do zastanowienia się. Nie da się przejść wobec „Wiedźmy” obojętnie. I dlatego gorąco polecam.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Burza i Zaorski- Wielki finał serii Remigiusza Mroza

Macie swój ulubiony duet literacki, taki, którego losy śledzicie z zapartym tchem przez kolejne serie? Ja mam kilka takich, które lubię bardzo, ale moim faworytem jest Kaja „Burza” Burzyńska i Seweryn Zaorski. Z ogromną więc niecierpliwością czekałam na kolejny tom ich przygód i „Cienie pośród mroku” Remigiusza Mroza przykuły mnie do fotela na cały weekend. Gotowi na wielki finał? Burza i Seweryn postawili wszystko na jedną kartę i stworzyli patchworkową rodzinę, zamieszkując razem. Ich spokój co jakiś czas zakłóca Michał „Ozzy”, który nie może pogodzić się z odejściem Kai do innego mężczyzny i w końcu postanawia odebrać jej prawa do dzieci. Podjudzany przez byłą partnerkę Seweryna i przyjaciółkę Burzy, Ewkę, wytacza ciężkie działa i Burza dostaje pismo z sądu. Tymczasem w Żeromicach zostają znalezione kości ludzkie i do ich oględzin zostaje...

"Czarna sukienka" Ewy Sobieniewskiej

Są takie książki, które sprawiają, że brakuję mi słów i po prostu nie wiem, co mogłabym napisać, by wyrazić swój zachwyt. I do autorów, którzy ten zachwyt potrafią u mnie wywołać każdą swoją książką należy Ewa Sobieniewska. Autorka czaruje każdą swoją powieścią, a jej najnowsza sprawia, że czytelnik zostawia wszystko, bo nie jest w stanie oderwać się od opowieści, którą autorka snuje. I jej najnowsza książka „Czarna sukienka” to powieść nieodkładalna… Dwie kobiety, które dzieli czas, ale łączy jedno… obie muszą zawalczyć o siebie i o swoich bliskich. Początkiem 1863 roku Wiktoria Łempicka, pani na Zielnej, jak przystoi na prawdziwą patriotkę, żegna swojego ukochanego mężczyznę, pozwalając mu wybrać miłość do ojczyzny, a nie do rodziny. Ksawery zostawia ją samą, by wypełnić swoją powinność i walczyć o niepodległą Polskę. Wiktoria zaś musi stawić ...

"Noc spadających gwiazd" Marty Nowik

Trzecia powieść Marty Nowik to pełna ciepła opowieść o poszukiwaniu szczęścia w życiu, przepełniona dobrem i miłością. Oczywiście autorka nie zapomina, jak okrutny i zły bywa świat, próbuje nam jednak pokazać, że zło zawsze należy zwalczać dobrem. Wciągająca i ciekawa akcja, skomplikowane życiowe perypetie bohaterów i nadzieja płynąca z każdej strony powieści, sprawiają, że przed książkę się płynie, nie mogąc od niej oderwać. Zalesiny, to małe, leniwe miasteczko, w którym czas leci spokojnie, a mieszkańcy nie mają za wiele trosk. Dwie przyjaciółki Aleksandra i Natalia, wybierają się na imprezę, po której nic już nie będzie takie samo. Dziewczyny nie pamiętają, ile wypiły alkoholu, podejrzewają też, że ktoś musiał im coś dosypać do drinków. Są przerażone, ale postanawiają po prostu o wszystkim zapomnieć. Ta noc jednak im nie pozwoli o sobie zapomnieć. Po kilku ...

Gabi Czyta- z pamiętnika Mola Książkowego:)

Szukaj na tym blogu