"Agentka" Alana Hlad

 

            Trudno nie zgodzić się z tym, że książek o II wojnie światowej jest mnóstwo i nie każda skupia się na przekazaniu prawdy historycznej. Co może przeszkadzać w ich odbiorze. Dlatego nie czytam wszystkiego co jest publikowane z historią wojny w tle. Jednakże jak tylko zobaczyłam opis ‘Agentki” autorstwa Alana Hlad, wiedziałam, że to będzie książka wyjątkowa, bo opowiadająca o cichych bohaterach, walczących może i nie z bronią w ręku, ale sprytem, inteligencją, a czasami po prostu brawurą.

            Maria Alves od lat mieszka w USA. Pracuje w bibliotece, marzy jednak o zdobyciu miejsca w elitarnej jednostce zajmującej się umieszczaniem książek w ogarniętej wojną Europie na mikrofilmy. Pod przykrywką uchronienia literatury od zniszczenia, rząd Stanów Zjednoczonych szuka informacji, które mogą przyczynić się do pokonania Niemców i ich sprzymierzeńców. Dziewczyna, dzięki swojemu sprytowi zostaje wysłana do Lizbony. Znająca biegle 6 języków, szybko nawiązuje odpowiednie kontakty w teoretycznie neutralnej Portugalii. Poznaje między innymi księgarza Tiago, który zajmuje się fałszowaniem dokumentów i ukrywaniem Żydów, uciekających z okupowanej Francji. Między dwojgiem rodzi się uczucie, jednakże na przeszkodzie stanie tajna misja, zlecona Marii. Musi się zaprzyjaźnić z bogatym Szwajcarem, mającym bliskie stosunki nie tylko z władzami Portugalii, ale też i  z Niemcami.  Dziewczyna podejmuje się niebezpiecznej misji. Czy wyjdzie z niej cało? I co się stanie z obserwowanym przez tajną policję Tiago? Wojna to czas podejmowania trudnych wyborów, czy dwoje młodych ludzi będzie umiało znaleźć drogę do siebie pomimo tak ogromnym przeciwnościom losu?

            Autor stworzył trzymającą w napięciu powieść, od której nie sposób się oderwać.  Wciągająca akcja, bogate tło historyczne, pokazanie życia zwykłych ludzi w tak zwanych państwach neutralnych to niesamowita lekcja historii, o której nie można zapomnieć. Jedni ryzykowali swoim życiem, by ocalić życie innych, drudzy skupiali się na bogaceniu, sprzymierzaniu się z wrogiem i akceptowaniu wojny. Maria i Tiago to bohaterowie fikcyjni, ale łatwo można sobie wyobrazić, że istnieli naprawdę. Bo wojna toczyła się właściwie w każdym państwie europejskim, nawet jeżeli do żadnych działań wojennych w nich nie dochodziło. To nie jest ckliwa opowieść o miłości, to książka o sile i konsekwencji w podążaniu za swoimi przekonaniami i w podejmowaniu ryzyka, polegającego na przedkładaniu dobra innych, kosztem własnego szczęścia. Naprawdę bardzo polecam!