"ogrody na popiołach" Sabiny Waszut

Historia jest jak otwarta księga, która wiele nam odsłania, ale też ciągle sporo zakrywa. Dlatego właśnie kocham powieści historyczne. Są one oczywiście wytworem wyobraźni autora, ale zawierają w swojej treści prawdziwą kopalnię wiedzy na temat danej epoki, czy wydarzeń, które nie są jakoś szczególnie pamiętane, albo były ukrywane przez lata… Skończyłam właśnie czytać książkę, która mną wstrząsnęła… Sabina Waszut w „Ogrodach na popiołach” przytacza historię miejsca, które miało zostać wykreślone z pamięci ludzi w nim przebywających. Autorka swoją powieścią sprawiła, że ocaliła ona to miejsce, a przede wszystkim pamięć o ludziach, którzy tak wiele w nim wycierpieli, od zapomnienia.

W styczniu 1945 roku Armia Czerwona wkracza do Katowic. Mieszkańcy nie wiedzą co ich czeka, zwłaszcza, że Katowice to miasto, w którym od lat Polacy żyją obok Niemców i nawet II wojna światowa nie zniszczyła wielokulturowości tego miasta. Jednak żona Karola, Margot, jest Niemką, więc obawiają się, jak ich rodzina zostanie potraktowana. Karol zostaje w nocy zatrzymany przez mężczyzn z biało- czerwonymi opaskami i wywieziony do dawnego obozu hitlerowskiego. Świętochowice stają się miejscem, do którego zwożeni są mieszkańcy Śląska, podejrzani o sprzyjanie Niemcom. Niektórzy z nich musieli walczyć w armii niemieckiej, bo siłą zostali do niej wcieleni, inni są cudzoziemcami, podejrzanymi o szpiegostwo, jak Holender Eric van Calsteren, czy Amerykanka Wanda Lagler. Skazani ludzie, często tylko za znajomość niemieckiego, za niewłaściwe wyznanie, czy za związek mieszany, są bici, torturowani, głodują, a kobiety są gwałcone. Komendant obozu Salomon Mortel codziennie im przypomina, że to kara za sprzyjanie Hitlerowi…

Ta książka wstrząsa. Nie tylko wstrząsa poprzez okrucieństwo, tak podobne do tego, które miało miejsce w Auschwitz i w innych obozach, ale przede wszystkim przez to, że próbowano to miejsce ukryć przed światem. Zwolnieni więźniowe, ci którym udało się przeżyć, musieli podpisać specjalne dokumenty, że nigdy w obozie nie przebywali. I udało się władzy polskiej tą tragedię, która dotknęła ludność Śląska ,tuszowaną latami, prawie ukryć… Ja nie miałam o Świętochowicach pojęcia… I ogromnie dziękuję autorce za przybliżenie mi tego tematu… nie łatwego, ale nie wolno nam o takich sprawach zapominać…Gorąco oczywiście polecam lekturę!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Burza i Zaorski- Wielki finał serii Remigiusza Mroza

Macie swój ulubiony duet literacki, taki, którego losy śledzicie z zapartym tchem przez kolejne serie? Ja mam kilka takich, które lubię bardzo, ale moim faworytem jest Kaja „Burza” Burzyńska i Seweryn Zaorski. Z ogromną więc niecierpliwością czekałam na kolejny tom ich przygód i „Cienie pośród mroku” Remigiusza Mroza przykuły mnie do fotela na cały weekend. Gotowi na wielki finał? Burza i Seweryn postawili wszystko na jedną kartę i stworzyli patchworkową rodzinę, zamieszkując razem. Ich spokój co jakiś czas zakłóca Michał „Ozzy”, który nie może pogodzić się z odejściem Kai do innego mężczyzny i w końcu postanawia odebrać jej prawa do dzieci. Podjudzany przez byłą partnerkę Seweryna i przyjaciółkę Burzy, Ewkę, wytacza ciężkie działa i Burza dostaje pismo z sądu. Tymczasem w Żeromicach zostają znalezione kości ludzkie i do ich oględzin zostaje...

"Elżbieta Granowska królowa Władysława Jagiełły" autorstwa Doroty Pająk- Puda

Znacie moi drodzy króla, który był gotowy wyrzec się władzy i korony w imię miłości? Na pewno na myśl przychodzi Wam Zygmunt II August, który dla Barbary Radziwiłłówny był gotów porzucić królewskie życie, by być z ukochaną. Ale wiecie co? On wcale nie był jedyny. Miłość bywa podstępna, przychodzi nieproszona i nie chce się zakończyć, nawet jeżeli całe otoczenie jest jej przeciwne. I nie tylko Zygmunt II chciał dla takiego uczucia zmienić swoje życie. Był inny władca… Chcecie się dowiedzieć o kim mowa? Zachęcam do sięgnięcia po najnowszą książkę Doroty Pająk- Puda. „Elżbieta Granowska królowa Władysława Jagiełły” to opowieść o uczuciu, które nie powinno było się narodzić. Życie kobiety w średniowieczu nie było łatwe. Sprowadzane do roli żon i matek rzadko kiedy sprzeciwiały się swojemu losowy. Były jednak i takie, które za nic miały sobie panujące wówczas ogran...

"Czarna sukienka" Ewy Sobieniewskiej

Są takie książki, które sprawiają, że brakuję mi słów i po prostu nie wiem, co mogłabym napisać, by wyrazić swój zachwyt. I do autorów, którzy ten zachwyt potrafią u mnie wywołać każdą swoją książką należy Ewa Sobieniewska. Autorka czaruje każdą swoją powieścią, a jej najnowsza sprawia, że czytelnik zostawia wszystko, bo nie jest w stanie oderwać się od opowieści, którą autorka snuje. I jej najnowsza książka „Czarna sukienka” to powieść nieodkładalna… Dwie kobiety, które dzieli czas, ale łączy jedno… obie muszą zawalczyć o siebie i o swoich bliskich. Początkiem 1863 roku Wiktoria Łempicka, pani na Zielnej, jak przystoi na prawdziwą patriotkę, żegna swojego ukochanego mężczyznę, pozwalając mu wybrać miłość do ojczyzny, a nie do rodziny. Ksawery zostawia ją samą, by wypełnić swoją powinność i walczyć o niepodległą Polskę. Wiktoria zaś musi stawić ...

Gabi Czyta- z pamiętnika Mola Książkowego:)

Szukaj na tym blogu