"Rzym to ja"

 

            Jakbyście mieli możliwość poznania znanego z kart historii bohatera, to kto to by był? Ja mam kilka takich typów, ale na pewno jednym z pierwszych na takowej liście byłby Juliusz Cesar. Człowiek, który dokonał niemal rzeczy niemożliwych, zmieniając przy tym bieg historii. Słyszał o nim właściwie każdy, wiemy, jakich czynów dokonał, czy z kim romansował, jednakże nie mówi się na lekcjach historii o tym, jakim był człowiekiem i co spowodowało, że udało mu się zapisać na kartach historii.

            Santiago Posteguillo odważył się zmierzyć z legenda Juliusza Cezara i udało mu się stworzyć prawdziwe arcydzieło. „Rzym to ja” to opowieść o człowieku, który pomimo młodego wieku decyduje się oskarżać o korupcję namiestnika Macedonii. Dolabella ma po swojej stronie skład sędziowski, najlepszych obrońców i nie podejrzewa nawet, że proces może przegrać. Młody Juliusz Cesar ma jedynie przy sobie miłość ukochanej żony Korneli i wiarę matki Aureli w swoją osobę, jak i wsparcie swojego wuja, który jest dla niego prawdziwym mentorem. Czy to jednak wystarczy, by wygrać proces, z góry skazany na zwycięstwo oskarżonego namiestnika?

            Autor niezwykle umiejętnie łączy prawdę historyczną z literacką fikcją, sprawiając, że trudno odróżnić jedno od drugiego. Widać w jego pracy ogromne przygotowanie i chęć przybliżenia nam życia młodego cezara z jak największą starannością i wiernością. Poznajemy więc mentalność ludzi starożytnego Rzymu, ich zwyczaje, wierzenia, tradycje, sposób ubierania się i ich codzienność. Posteguillo nie ogranicza się jednak tylko do zobrazowania nam epoki, w której przyszło Juliuszowi żyć. Psychika bohaterów, emocje, którymi się oni kierują, sposób działania, są tak samo ważne dla powieści, jak tło historyczne.  Odnajdziecie więc w książce opowieść miłosną, chociażby poprzez małżeństwo Juliusza z Kornelią, rozpoznacie wątki sensacyjno- kryminalne i dostaniecie możliwość analizy psychologicznej danych postaci. „Rzym to ja” to nie jest zwykła powieść historyczna, to prawdziwy majstersztyk, łączący w sobie wiele gatunków, dlatego każdy czytelnik znajdzie na tych ponad sześciuset stronach coś dla siebie.  Cytując Juliusza Cezara, udało mi się  stan „Veni, vidi, vici” uzyskać przy lekturze książki i Wam też tego gorąco życzę😉